Page Header

รูปแบบการบริหารอุตสาหกรรมการผลิตและบริการข้ามชาติในยุคดิจิทัล
Management Model for Multinational Manufacturing and Service Industry in Digital Age

Achareeya Robkit, Chuleewan Chotiwong, Teravuti Boonyasophon, Somnoek Wisuttipaet

Abstract


การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาองค์ประกอบของการบริหารอุตสาหกรรมการผลิตและบริการข้ามชาติในยุคดิจิทัล 2) เพื่อสร้างรูปแบบการบริหารอุตสาหกรรมการผลิตและบริการข้ามชาติในยุคดิจิทัล และ 3) เพื่อจัดทำคู่มือแนวทางการบริหารอุตสาหกรรมการผลิตและบริการข้ามชาติในยุคดิจิทัล การศึกษาครั้งนี้ใช้รูปแบบการศึกษาแบบผสมผสานเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาเชิงคุณภาพ ได้แก่ การสัมภาษณ์เชิงลึกและการประชุมสนทนากลุ่ม (Focus Group) เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาเชิงปริมาณ ได้แก่ แบบสอบถาม ประชากรที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ ผู้บริหารชาวไทยและชาวต่างชาติ ที่เป็นผู้บริหารในองค์กรธุรกิจอุตสาหกรรมทั้งสายการผลิตและสายการบริการในประเทศไทยการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพใช้การวิเคราะห์เชิงเนื้อหา และการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณใช้สถิติ ค่าความถี่ ค่าเฉลี่ยค่าร้อยละ ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจด้วยโปรแกรมสำเร็จรูป SPSS ผลการวิจัยพบว่า รูปแบบการบริหารอุตสาหกรรมการผลิตและบริการข้ามชาติในยุคดิจิทัล มีองค์ประกอบทั้งสิ้น 6 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) การวางระบบบริหารธุรกิจข้ามชาติ 2) การจัดระบบการบริหารทรัพยากรมนุษย์ 3) การบริหารจัดการองค์กรในภาวะผันผวน 4) การพัฒนาองค์กรและวัฒนธรรมองค์กร 5) การบริหารระบบเทคโนโลยีและการสื่อสารในวัฒนธรรมที่หลากหลาย และ 6) การจัดการ Mindset และการปรับตัว และได้นำรูปแบบการบริหารอุตสาหกรรมการผลิตและบริการข้ามชาติในยุคดิจิทัล ที่ได้รับความเห็นชอบด้วยมติเป็นเอกฉันท์จากผู้ทรงคุณวุฒิในการประชุมสนทนากลุ่ม มาสร้างคู่มือแนวทางการบริหารอุตสาหกรรมการผลิตและบริการข้ามชาติในยุคดิจิทัล และคู่มือแนวทางการบริหารอุตสาหกรรมการผลิตและบริการข้ามชาติในยุคดิจิทัล

The purposes of this research were 1) to study the components of the model for multinational manufacturing and service industry management in the digital age; 2) to develop a related management model; and 3) to create a handbook to provide guidance and information related to the issue. The methodology of this research involves the mixing of qualitative and quantitative approaches. To identify and confirm the key components of the model, the instruments used to collect data for qualitative research comprised focus groups and in-depth interviews whereas a questionnaire survey was used to obtain quantitative information. The population of this research were Thai and foreign executives having professional experiences in multinational manufacturing and service industries, especially, in their subsidiary operating in Thailand. The content analysis was performed for analyzing qualitative data collected through interviews or focus groups. Statistical measures such as analysis of frequency, average, standard deviation, and exploratory factor analysis using SPSS were carried out for quantitative data analysis. The research was able to identify 6 components of the aforementioned management model as follows: 1) Establishing a multinational business management system; 2) Setting up a HR management system; 3) Organization management through volatility and uncertainty; 4) Development of organization and organizational culture; 5) Management of information and communication technology among cross-cultural diversity; and 6) Management of Mindsets and Adaptability. The management framework approved by focus group experts was then introduced to create a practical handbook for providing guidance related to the management of multinational manufacturing and service sectors in the digital age.


Keywords



[1] C. W. Hill, International Business: Competing in the Global Market Place, 7th ed., New York: McGraw-Hill/ Irwin, 2016.

[2] C. Bartlett and S. Ghoshal, Managing Across Borders: The Transnational Solution, New York: Harvard Business School Press, 1989.

[3] N. Bennett and G. J. Lemoine, “What a difference a word makes: Understanding threats to performance in a VUCA world,” Business Horizon, vol. 57, pp. 311–317, 2014.

[4] M. Browaeys and R. Price, Understanding Cross-Cultural Management, 3rd ed., Malaysia: Pearson, 2019.

[5] J. D. Daniels, L. H. Radebaugh, and D. P. Sullivan, International Business: Environments and Operations, 15th ed., Pearson, 2015.

[6] M. Castells, The Rise of the Network Society, The Information Age: Economy, Society and Culture, vol. 1, Oxford: Blackwell, 2015.

[7] D. L. Rogers, The Digital Transformation Playbook: Rethink Your Business for the Digital Age, New York: Columbia Press, 2016.

[8] W. Bodrow, “Impact of Industry 4.0 in serviceoriented firm,” Advances in Manufacturing, vol. 5, pp. 394–400, 2017.

[9] Boston Consulting Group. (2013). Simplifying IT complexity a major opportunity for many companies. [Online]. Available: http:// www.bcg.com/media/PressReleaseDetails. aspx?id=tcm:12-130333

[10] M. E. Porter, The Competitive Advantage: Creating and Sustaining Superior Performance, New York: Free Press, 1998.

[11] P. Dowling, M. Festing, and A. D. Engle, International Human Resource Management, 6th ed., China: Cengage, 2013.

[12] M. B. Goodman, Intercultural Communication for Managers, New York: Expert Press, LLC., 2013.

[13] G. Hofstede, G. J. Hofstede, and M. Minkov, Cultures and Organization: Software of the Mind, n.p.: McGraw-Hill, 2010.

[14] M. W. Lustig and J. Koester, Intercultural Competence: Interpersonal Communication Across Cultures, 6th ed., Pearson, Boston, 2010.

[15] A. Geifman-Broder and N. Zaidman, “The creation and reproduction of headquarterssubsidiary interdependence,” International Journal of Business Communication, vol. 58, no. 3, pp. 307–332, 2017.

[16] P. Cardon, Y. Huang, and G. Power. (2019, February). Leadership communication on internal digital platforms, emotional capital, and corporate performance: The case for leader-centric listening, [Online]. Available: https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/ 2329488419828808

[17] E. Darics, “E-leadership or how to be boss in instant messaging? the role of nonverbal communication,” International Journal of Business Communication, vol. 57, no. 1, pp. 3–29, 2017.

[18] F. V. D. Born and V. Peltokorpi, “Language policies and communication in multinational companies alignment with strategic orientation and human resource management practices,” Journal of Business Communication, vol. 47, no. 2, pp. 97–118, 2010.

[19] S. Ehrenreich, “English as a business lingua franca in a german multinational corporation: Meeting the challenge,” The Journal of Business Communication, vol. 47, no. 4, pp. 408–431, 1973.

[20] S. Chandler, A Handbook of Corporate Communication and Public Relations, New York: Routledge, 2004.

[21] J. Fiske, Introduction to Communication Studies, 3rd ed., New York: Routledge, 2011.

[22] P. Kreitz, “Best practices for managing organizational diversity,” Journal of Academic Librarianship, vol. 34, no. 2, pp. 101–120, 2008.

[23] P. Chatsanguthai, “The development model of potential management to work in ASEAN,” Ph.D. dissertation, Department of Industrial Business Development, Faculty of Business and Industrial Development, King Mongkut’s University of Technology North Bangkok, 2014 (in Thai).

Full Text: PDF

DOI: 10.14416/j.kmutnb.2023.11.003

ISSN: 2985-2145